Gabriele Alexandra van Emmerik (1966)

Gabriele is geboren in Maastricht, Zuid-Limburg samen met haar tweelingbroer. Ze heeft tot haar 10e jaar gewoond in Meerssen, samen met haar ouders en 5 broers en een zus, waarvan twee tweelingen. Haar vader was in Meerssen fysiotherapeut. Ze groeide op in een niet alledaags en artistiek gezin, thuis speelde haar moeder viool en zong. De meeste kinderen speelde een muziekinstrument. Kunst en cultuur waren belangrijke factoren. Op haar 10e is ze begonnen met pianolessen, later de cello.

In 1976 is het gezin verhuisd naar Asenray, Midden-Limburg. Daar kochten haar ouders een oude boerderij met 7,5 hectare grond. De boerderij is met de jaren dat het gezin er woonde verbouwd tot een prachtige woonboerderij. De hobby’s van onder meer haar vader groeide uit met een groentetuin en het houden en fokken van vele dieren: zoals Connemara pony’s, schapen, geiten, een varken, honden, konijnen, ganzen, kippen en gevogelte. Gabriele had haar eigen lievelings pony Ipara en zat op de lokale ponyclub, de konijnen en cavia’s waren vooral de passie van Gabriele. Deze fase in haar leven is een grote inspiratiebron voor het schilderen met name haar olieverf schilderijen.

Na de middelbare school in Roermond heeft ze de opleiding tot bloemist gedaan in Venlo, Noord-Limburg. Na deze opleiding is ze in 1988 gaan wonen en werken in Israël als bloemist in onder meer een hotelbloemenwinkel. Later heeft ze ook in een moshav en kibboets gewerkt en gewoond. Het was in Israël dat ze haar eerste aquarellen maakte, nadat ze voor haar verjaardag in februari aquarelverf had gekregen. Vele ervaringen rijker is ze na een jaar terug gekomen naar Nederland. In het najaar van 1989 is ze gaan studeren aan de kunstacademie in Maastricht op basis van haar aquarellen. De 1e graads opleiding was toentertijd een 5 jarige opleiding. Een gedegen en brede opleiding als kunstenaar in de discipline tekenen, schilderen, 1e gr. Docent in de kunstvakken, kunstbeschouwing en kunstgeschiedenis.

Gabriele is enkele jaren na de kunstacademie verhuisd met haar toenmalige echtgenoot en inmiddels twee kinderen Davíd en Sarah naar Groningen stad. Ze is aan het werk gegaan in het onderwijs en heeft gewerkt als zelfstandige met grote kunstopdrachten voor bedrijven. Dit begon al tijdens de opleiding. Die opdrachten zijn aquarellen van vooral industriële bedrijven zoals Akzo Nobel. Situaties van mensen die aan het werk zijn maar ook het ruige industriële buitenterrein spreekt voor de verbeelding. In Groningen stad heeft ze gewoond op een logger (zeeschip) in de Groninger haven. In deze periode is ze geïnspireerd geraakt door de modeindustrie en de met name de magere modellen. Vooral de overeenkomst met de prostituees die in de stad Groningen rondom de Noorderhaven liepen eind jaren '90.

Aan boord van het schip zijn de andere twee dochters geboren, Hannah en Làila. Haar schoonouders woonden ook in Groningen.

Na enkele jaren in het mooie Groningen te hebben gewoond is het jonge gezin eind 1999 verhuisd naar het buitenland, Roemenië. Gabriele en haar gezin woonde eerst in de stad Târgoviște. Het is de hoofdplaats en grootste stad van het district Dâmbovița en ligt ca. 80 km ten noordwesten van de hoofdstad Boekarest. Later is het gezin verhuisd naar de hoofdstad Boekarest. Boekarest is de hoofdstad en het industriële en commerciële centrum van Roemenië. De stad ligt in het zuidoosten van het land, aan de rivier de Dâmbovița. De metropool telt 2,6 miljoen inwoners.

Ze werkte met haar toenmalige echtgenoot samen in hun eigen bedrijf in de ICT. In Roemenië is haar huwelijk gestrand. Ze heeft met haar vier kinderen nog een jaar gewoond en gewerkt in Boekarest. Ze leefde van kunstopdrachten van (grote) bedrijven zoals een farmaceutisch bedrijf en een grote bank.  Dit waren zowel aquarellen als olieverf schilderijen. Na vier bewogen jaren in Roemenië te hebben gewoond en gewerkt met vele ups-and-downs is Gabriele met haar vier kinderen eind 2004 teruggegaan naar Nederland. Geen spijt maar veel ervaringen rijker is haar motto.

Bij terugkomst in Nederland ging ook niet alles van een leien dakje. Ze ging al snel fulltime aan het werk in het onderwijs in de provincie Utrecht. Zo kon ze al snel haar eigen huis kopen in Amersfoort. Haar kinderen konden daar naar de basisschool en hebben met veel plezier in Amersfoort gewoond. Ook de dochters van Gabriele krijgen de kunst en cultuur met de paplepel ingegoten en de liefde voor klassieke muziek en de muzieklessen. Haar oudste kind Davíd liep vast, onder meer op school. Hij heeft toen de diagnose PDD-NOS/autisme gekregen. Het onderwijs gaf rust en structuur in het leven van Gabriele en haar kinderen, helaas was er nauwelijks ruimte om zelf aan het werk te gaan als kunstenaar.

Ze kreeg een nieuwe relatie in 2008 en verhuisde in 2011/12 naar Harderwijk. Deze relatie is stuk gelopen nadat Gabriele in 2013 de diagnose ‘Graves’ (snelwerkende schildklier) kreeg, deze relatie was niet opgewassen tegen deze gecompliceerde ziekte waar ze achteraf al jaren mee heeft rondgelopen. Ze verhuisde naar Ermelo.

In 2013 heeft ze de opleiding interieurvormgeving succesvol afgerond. Daarna heeft ze enkele dagen per week gewerkt als docent bloem, groen & styling aan verschillende MBO’s. In 2018 heeft ze de cultuurloper cursus Grondstof behaald.

Eind 2014 leert ze haar huidige partner kennen. Een weduwnaar met 3 jonge kinderen. De kinderen van Gabriele waren bijna alle vier uitgevlogen. In de zomer van 2015 maakt ze de overstap naar Noord-Brabant en daar woont en werkt ze nog steeds met haar vriend en zijn kinderen. Inmiddels heeft ze haar eigen atelier ‘Atelier Gabriele’ aan huis in het historische Oirschot. Hier geeft ze teken- en schilderlessen en workshops op het gebied van tekenen, schilderen, bloemschikken, vrijgezellenfeestjes en babyshowers. Daarnaast werkt ze ook als beeldend kunstenaar.

Haar oudste dochter Sarah Vrieling studeert aan de kunstacademie en is infeite in de voetsporen van haar moeder getreden.

Sarah is onder andere bekend van 'Sterren op het doek' uit 2021. Ze heeft haar eigen website.